Rietzangerweg, Het Pleintje

Tja, het gaat maar om een pleintje hoor ik mijn omgeving zeggen.
Nee, het is niet zomaar een pleintje, het gaat om Het Pleintje.

Al bijna 100 jaar een ontmoetingsplek voor buurtbewoners, pannaveldje voor jongeren, bijpraat plekje voor schoolkinderen en -ouders.
Dus een op en top belangrijk pleintje.
En dan wil je het als stadsdeel zijnde opknappen, mooier maken. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan lijkt het.

Het stadsdeel heeft het pleintje opnieuw ingericht. Dat ging niet zonder slag of stoot. Al in oktober 2015 leidde dat tot vragen van PvdA fractielid Canan Uyar. Uyar: ‘ de inspraakprocedure leek niet in orde te zijn, terwijl dat juist heel belangrijk is’. Uiteindelijk werd een inrichting gemaakt met bewoners samen. Maar toen het af was, waren er geen vreugde kreten te horen. Wel boosheid en teleurstelling alom.
Bewoners waren namelijk van mening dat er andere afspraken waren gemaakt.

Dus kwamen ze maart jongstleden naar het stadsdeelkantoor om in te spreken bij de Bestuurscommissie. De bestuurder die verantwoordelijk is, is Saskia Groenewoud. Zij gaf dezelfde avond aan dat afspraak=afspraak, en beloofde uit te zoeken waar en waarom het mis is gegaan.

11 april jongstleden volgde een vervolg gesprek van bewoners en de portefeuillehouder. Gesprek loste niets op. De meningen bleven verschillend. Belangrijk verschilpunt blijkt o.a. een klimrek. De bewoners vinden een duikelrek niet om op te klimmen. En eerlijk gezegd zie ik ook niet hoe duikelen en klimmen hetzelfde kunnen zijn. Ook teveel groen en het ontbreken van een goed pannaveldje op het plein zorgt voor onrust. Op sociale media gaven bewoners deze week blijk van hun onvrede.

Portefeuillehouder Saskia Groenwoud zegde woensdag 13 april tijdens de vergadering van het Algemeen Bestuur toe weer met de bewoners om tafel te gaan zitten om een oplossing te vinden. Uyar kon zich hierin vinden maar onderstreepte tijdens de vergadering nogmaals het belang van participerende bewoners en streven naar een consensus.

Of de interpretaties echt ver van elkaar liggen en/of alle partijen uiteindelijk het pleintje met of zonder aanpassingen omarmen moeten we nog afwachten.

Wel is het belangrijk dat we goed en respectvol met elkaar blijven communiceren. Bewoners en stadsdeel moeten hier toch uit kunnen komen.
Uyar: ‘we blijven vinger aan de pols houden.’